مثل ژان نقاشی های مودیلیانی .

بسم الله

"   بعد رسیدم به این جمله از ویتگنشتاین : باید درباره آنچه که نمی توان درباره اش به تمامی سخن راند، خاموش ماند. بعد می دانی آدم این را در آن بزرگترین بزنگاه های زندگی اش با تمام وجود حس می کند؛ به هنگام سنگین ترین سوگ، سرشارترین عشق، عریان ترین خشم. در تمام این لحظات گویی کلمات به ساحت آنچه  در جان انسان می گذرد راهی ندارند، ناتوانند. پس چرا ما هنوز از عشق و مرگ می گوئیم و می نویسیم ؟ چون تنهاییم، چون کلمات به هنگام تنهایی تنها دارایی ما هستند. شبیه ژان ِ نقاشی های مودیلیانی که تنهاست، معلق میان عشق و مرک ."

از صفحه اینستاگرام 

@amirhosein .kamyar